Kenarda,köşede unutulmuş,

En ücra sokaklar da kaybolmuş yitmiş...

Hüznün şimşek gibi çaktığı,

Göz yaşlarının yağmur gibi aktığı,

Kederin kuvvetli estiği,

Acı,gam,hayallerle bunalmış puslu bir hava...

Karamsarlığın dönerek,etrafta ki yenilgileri önüne kattığı,

Umudun;üstündeki çatıları,söküp attığı,

Yoğun duyguların bir topaç gibi çarptığı,

Olsun olsun diye yakarırken, 

Yorgun ruh halinin bunalttığı,

Ağırlığından kat ve kat fazla yükü sırtlamışken,

Gurur denilen nalet,illet kasrıganın verdiği hasar.

Bu gün hava parçalı harap.

Çöküntü ve enkaz yığınında bulunan,

Yavaş ve yılmış şekilde atan et parçası,

Etrafında tehlike çanları çalarken,

Eski ritminden çok çok uzakta,

Solmuş ve yaralanmış,

Hatta paramparça olmuş,

Bu fırtına çok gaddar,çok acımasız.

Güneş inancın arkasından doğmaya başladı...

Fırtınanın arkasında bıraktığı en kazı kaldırırken,

Yavaş atan et parçası yeniden kızıla boyandı.