Bazen hayatınız gözünüzün önünden geçer.Başkalaşmak istersiniz,hayatınızı başka iyi yönlere çekmek istersiniz,sahip olduğunuz şeylerin size  yaşam enerjisi vermesini diler,hayallerinizin hep bir adım ilerisinde ışık tutarsınız.Ama olmaz...

Başkaları hep bir adım öndedir.Size asla sıra gelmez.Herkese gelir ama size gelmez.Başkalarının her istediği olur ama siz hep geride kalırsınız...Bir film kamerasının verdiği süprizleri,umutları beklersiniz tüm olumsuzlukların sonunda...Ama o asla gerçekleşmez.Başkalaşmak istediğiniz hayat artık umutsuzluklarla dolu bir serüven haline gelir.Sonu gelmez...

Kalbi kırık geride kalanlar olur,başkalarının şanslarını minik mutluluklarını izleriz.Ama asla onlardan olamayız.

Hayat hiçbir zaman adil olmadı.Hiçbir zaman gerçekten isteyen kişiye,hak edene o şansı vermedi.Vermeyecektirde.Çünkü esas hayatın anlamıda bu zaten.Eğer gerçekten hayatınızda değişiklik,başarı,şans istiyorsanız bunu başarana kadar sabretmelisiniz.Çünkü bunu sadece siz başarabileceksiniz,size asla 'büyük evrenin güzel hediyesi' ya da 'minik bir süpriz' olarak hayatınızda karşınıza çıkamayacak.Benim çıkmıyor.Asla çıkmayacağınıda bugün anladım.Bir süre sonrada hayal kurmaktan vazgeçeceksiniz daha sonra umut etmekten sonra gülümsemekten...Bir duvara dönüşürken hiçbir şeyin anlamadığı kalmadığı zaman kazanacaksınız.Çünkü böyle hediyeler her zaman ihtiyacınız olmadığı zamanlarda karşınıza çıkacak.Bir hiç olduktan sonra da 'ne anlamı kaldı?' diyeceksiniz.

Bizler 'ZAMANIN ÇOCUKLARI' olarak kalacağız,unutulacağız ve karanlığa gömüleceğiz.Şanslar dileyemeyecek,umut edemeyecek ve artık hissedemeyen duvarlara dönüşeceğiz.Hayat size daimi gülümsemeler ve kendi şansınızı yaratabileceğiniz anlar sunsun.Kalbi kırık çocukların kaybolmuş ruhlarına...