Bir ilkbahar sabahı idi. Evden işe gitmek için yola koyuldum. Düşüncelerim aklımı oyalıyordu. Birden, mazi gözümde canlanı verdi. Çünkü o saatte kalkıp dışarı çıkmanın, üzerinden tam 15 yıl geçmişti. Çocukluk yıllarımda, sadece okul için o saatte dışarı çıkıyordum, ama bu sefer farklıydı. Para kazanmak için ve düzenli bir hayata başlamanın ilk adımlarını atıyordum. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp, geçmişten bu güne kadar, ne kadar yol kat ettiğimi hatırlamaya başladım. Okul için erken kalkardım. Okul, arkadaşlıklar ve düzenli bir eğitim hayatının başlangıcıydı. İlkokul, ortaokul, lise derken ve üniversitede bitmişti. Asıl hayatın mücadelesi şimdi başlıyordu. Para kazanmak, aile kurmak ve düzenli bir hayata adım atmaktı. Bu kendi hayatım üzerinden, düşüncelerimi göz önünde bulundurarak, kendi tarihim üzerinden, bir heykeltıraşın elinden çıkan bir eser gibi, düşüncelerimi de yonta yonta, bir eser haline getirmiş olduğumun mutluluğuyla, ilk işe başlamanın sevincini yaşıyor gibiydim. Yeni iş hayatımda, ne gibi sıkıntılarla karşılaşacağımı tahmin bile edemezdim. Ama şunu çok iyi biliyordum ki, hayatımın düzene bineceğini, sabahın köründe kalkmamdan anlamıştım. Sabahın o esen rüzgarında, kendi düşüncelerimi de rüzgara bırakıp, yeni bir hayat kurma yolunda, emin adımlarla yürümeye karar verdim.