Beni yakından tanıyanlar bilir, doğmamış bir kızım var benim. Adı Yağmur. Hiç dünyaya gelmeyecek galiba. Ama en güzeli de bu değil mi?
Her istediğini yapabiliyorum. Mesela, ülkemiz şartlarının getirdiği geçim sıkıntısı sorun yaratmıyor. Tabii şımarık biraz. Geleceği parlak, tertemiz.. Çünkü gelecek için şart koşulan üniversite için devletine borçlanmıyor hiç. Mezun olduğunda işi garanti. Bir bakan amcaya-dayıya gerek yok aç kalmaması için. Erkek arkadaşı falan da var. Annesine çekmiş, saf biraz. Herkesi kendi gibi görüyor. Ama öyle de zaten. Onu kandıracak, taciz edecek bırakın kadınları tavuğa tecavüz eden -insan demek olmaz da- yaratıklardan yok onun dünyasında. Sokağa çıkarken korkmuyor ki, ben de kısıtlamıyorum tabi.. Ne olabilir ki? Hapçısı yok gaspçısı, tacizcisi, tecavüzcüsü yok. Bir dernek bile yok orada. Kadına şiddete karşı olan, adalet isteyen. Şağcısı, solcusu, insanı-hayvanı koruyan... her şey yolunda olduğu için sıkılıyor bazen. Lakin orada gayet mutlu. Atalarına falan saygılı onun devleti. Harita üzerinden yer beğenmiyor atalarının hatıraları için. Zaten doğru yerde olan o. ''Biz, hangi gezegenin cehennemindeyiz'' bilmiyorum ama en kısa zamanda biz de doğru yerde olacağız...