Eskiden ‘’kadir kıymet bilmek’’ diye bir şey vardı. Hala var olduğuna emin değilim…

Eskiden birine bir iyilik yapardın sana borçlansın diye değil ya da bir gün karşılığını verir diye düşünmeden. Ama kadir kıymet bilen kişiler bir gün hiç beklenmedik bir anda ansızın gelir senin yaptığın iyiliğe iyilikle cevap verirdi.

‘’Eskiden’’ dediğime bakma yaşımın gereği olarak değil, yaşadıklarımın gereği olarak yazıyorum bunları. Yaşın değil yaşanmışlıkların önemli olduğuna vurgu yapmıştır Bernard Shaw.

Haklı mı? Bence, haklı. Kadir kıymet bilen insanların git gide azaldığını hatta kalmadığını anlamak için belli bir yaşa gelmeye gerek yoktur herhalde.

Kadir kıymet bilmek, vefalı olmaktır. Vefa iyiliği unutmamaktır, iyiliğe iyilikle karşılık vermektir, dostlarına sadık olmaktır.

Varsa hala böyle insanlar, ne mutlu onlara ve onlara sahip olanlara.