ÖZÜNE EMPATI

21. yüzyıl da psikolojik, sosyolojik, biyolojik ve fizyolojik gibi birçok sorun ortaya çıktı. Savaşlar,ahlaksızlık, dinsizlik, açlık… Daha neler neler, bunları daha da çoğaltabiliriz bunları. Ki İnsan bu kavramları kendisinde bulunduran bir varlıktır. Dolaysıyla olacak tüm bu sorunlar direk insanları da etkileyecektir. Olan bu sorunların etkisini aza indirmenin veya yok etmenin en güzel yolu da empati olsa gerek.

“ Sıkça duyduğumuz empati kavramı, bireyin kendisini karşısındakinin yerine koyarak, onun duygu ve düşüncelerini onun gözüyle anlama çabasıdır, diyebiliriz.”

Empati ile karşılaştığın hemen herkesin kişiliğini ve temel karekterini saplayabilirsiniz. Başkaların ne düşündüğü, ne hissettiğini, nasıl davrandığını ve nasıl bir maddi ve manevi sorun içinde olduğunu daha iyi anlayabilirsiniz. Böylece uygun çözümlerde üretebilirsiniz. Aslında bu, diğer insanların hayatlarında barındıkları şeyleri sizin gözünüzde daha açık bir hal alacaktır. Böylece diğer insanların kişilik ve temel karekter yapılarını anlayarak, onlara iyi davranmaya iter.

Empati insan psikolojinsinde belirli davranış düşünce kalıplarını daha iyi anlamayı sağlayan bir sembol olarak da kullanılabilinir.

Hemen herkes bilir artık empatinin uygulanması gerektiğini, nasıl ama ?

Tabı bu da yine empatiyle olacaktır.

Bizler içinden geldiği gibi yaşamak isteyen, dürtülerimizi dizginlemeyi sevmeyen varlıklarız. Bunun en büyük nedeni de kendimizi iyi tanımadığımızdandır. İnsanların en çok sorun yaşadığı konuların başındadır; kendini tanımaması ve çevresine uygun bir davranış ortaya koyamaması.

Duygusal zekası düşük olup, kendini tanıma sorunu yaşayan insanlardan yola çıkarsak empatinin önemi bir kat daha ortaya çıkar. Diğer insanlara empati ile yaklaşmanın ve kendini tanımanın en güzel yolu “özüne empati”dir.

“ Yüzünü görmek isteyen cama bakar, özünü görmek isteyen cana bakar” der Mevlana.

Çünkü kendi duygu, düşünce ve maddi, manevisıkıntısından haberdar olmayan birisi başkasının sorun ve sıkıntısını anlayamaz. Anlasa bile birçok şey eksik kalır. Verimli bir empati olmaz.

Bunun çözümü “ özüne empati” dir. Özüne empati; kişinin kendini tanımasına ulaştıran bir kapıdır. Bu kapı içinde amatör bir psikartı taşır.

Özüne empati yapan kişi kendini iyi tanır ve diğer insanları da iyi anlar. Bu da verimli empatiye yol açar.

Yunus Emre ne güzel özetlemiş “özüne empatiyi”

İlim ilim bilmektir

İlim kendini bilmektir

Sen kendin bilmezsen

Ya nice okumaktır

Şiirde dile getirildiği gibi, insanların sadece ilim sahip olmaları yeterli değildir. Kendilerini de bilmeleri gerekir.

Sahi gerçek empatiye sahip olan, kendini bulan ve tanıyan insan değil midir ?