Her sabah doğan güneşi selamlayalim ne dersiniz ? Bizlere ne getireceğini düşünelim. Hüzün veya mutluluk veya her ikisini yaşayabiliriz. Önemli olan bunları nasıl karşılayacağımız değil midir ? Mesela ben hüznü istersem bahane bularak azaltabilirim veya abartarak en kötü hale getirebilirim bu mutluluk içinde öyledir . Aslında önemli olan yaşamayı sevmekten geçiyor. Belirli sistemlerin ve  kişilere  bağlı olmadan özgür bir şekilde yaşadığımızı düşünsenize  hüznü veya mutluluğu bizim seçtiğimizi bizim değerlendirdiğimizi  kendimize göre bir başkasına göre değil işte asıl olanda budur kendini bilmek kendi hayatını yorumlayabilmek ve başkalarının saçmalığına katlanmamak gibi .Beni ben yapan benim hareketlerim ve düşüncelerim değil midir ? Hep    başkalarını eleştirerek ilk kendimizi sorgulamadan devam edersek  ne biz adam oluruz ne eleştirdiğimiz kişiler.Yasamayi sevmek bunu değiştirebilir. Ilk başta kendimize saygı duymayi öğrenmeliyiz. Sonra ise başkalarına saygı duymaliyiz ki onlarda bize saygı duysunlar. Bazı insanlar var ki ne bu hayatlarını yaşamayı ne saygı duymayi ne de adam gibi görünmeyi hak ediyor .Bunları adam eden bizlermiyiz diye soralım kendimize ? Ne dersiniz belki de kendimizi sorgulamanin vakti gelmiştir de geçiyordur ..