Adına hasret bir gonca güldür baktığımda seni hatırlatan.Dikenlerinin varlığından bir haber ellerim.Yok sayıyor yüzümü buruşturan o acıyı.Şimdi gökyüzü maviliğinde o güzel tenim,sana meftun manalı bir seyir halinde.Yürüdüğümüz yolları arşınlıyorum hiç yorulmadan.Sana doğru bakıyorum yalnız sende istikametli.Aynaya bakıyorum tekrar tekrar ve yüzümde sana karşı bir benzerlik arıyorum.Sabah esintisinin kokusu gibi çekiyorum nefesimi içime,duygumun nezihliği canımda nefese dönüşüyor.

Boğazıma düğümlenen sözlerin çözülmesi gibi yalınsın dilimde.İçimde esir bir direnişin var,parmaklıklar ardında tutsaklığına imreniyorum hiç utanmadan.Seni bulabilmek aynı gölgeyle yollara uzanabilmekti aslında.Aynı tastan su içer gibi birşey bu.Yağmurun altında ıslanan nefis hoşnutluğu  bir misal yaşıyorum özümde..

Elimle bir gökkuşağı çiziyorum adına.Gülmesi sen olacak,neşesi sen,duruşu sen.Herşey sen olmalı bende ,sende durmalı sözcükler,seninle yok olmalı bendeki herşey.Tesirim sen,oturmam sen,sonrasında kalkmam sen olmalı.Sevmem sen sonra birden konuşmam.Güvenmem sen olmalı,aldanmaktan söz etmek yersiz.Aldanmam olmadı senli günlerde..

Bende ki sen hiç sensiz olmadı..

Şimdilerde sessizlik kaldı yüreğime durmadan haykırdım,çünkü sessizliğim bile senli olmalıydı........