anlatırız sürekli ,konuşuruz peki kaçı gerçekten hissettiklerimizdir,içimizdir?kimler anlar içimizdeki acıyı; herhalde o acıyı bilen hisseder, fark eder ,bizdeki izleri de, yaraları da aynısı onda da vardır ordan bilir.bilinmez yaşadıklarımız ya da sonrasında hissettirdiği duygular ve bizdeki yansımaları bilinmez.nedensiz değildir hiçbir şey.tıpkı bizim varlığımız gibi baştan aşağı görülebilen,duyulabilen ve hissedibilen ..  biz her şeyin içindeyizdir fakat dışımızdakiler bizim hiçliğimizdir.daha da açıcak olursam mutluluklar ,sevgi, vefa, daha nice güzel duygu bizim her şeyimizdir.öte yandan bizi mutsuz eden çaresizleştiren şeyler bizim hiçliğimizdir. Bizi basitleştirir işte bu yüzden biz hem hiçliğin hem de her şeyliğin tablosuyuz.