Kaldırımlar

Gece yarışı sarhoşluğu dağınık hayaller

Kaldırımlarda titredim hatırı sayılır dolunay yansımasında

Bildiğim şarkılarla seslendim efsane yalnızlığıma

Haykırışımı bir ben duydum birde kaldırımlar


Nahoş kelimeleri yakıştıramadım kendime

Acıtan soğuğa aldırmadan yaşadım yorulmuşluğumu

İncilten yağmur sayıklıyordu dudaklarımdaki rengini

Bir ben vardım birde bendeki sen yanı başımda


Kaldırımlar anlıyordu direnişimi ve direniyordu kimliğime senin adına

Kaldırımlara seni anlatıyordum susuyordu

Bendeki sen ile ağlıyordu alacakaranlık

Hıçkırıklar birbirini boğuyordu sessizliğe aldırmadan


Şahitlik yapan sokak lambaları yine başka parlıyordu ardından

Yüzüme bir başka bakıyordu gökyüzü

Bir yıldız daha seni sunuyordu ellerime

Gecedeki beni heceliyor kaldırımlar misafir etmiyordu başkalarını


Ahşap binadaki uyku sakinleri  kıpırdanmıyordu ansızın

Düşlerine uzanıyordu sırrımın esrarı

Aldırmıyordum olup bitenlere

Çilemi çekiyordu dostane kaldırımlar


Bir güzele bakar gibiler kaldırımlar

Bir ağıta ağlar gibi

Dostluğumla övünür gibi  sırdaşımdır kaldırımlar

Kaldırımdır düşlerim kaldırımdır hayaller tüm yaşamım ve bendeki sen kaldırımda şekillenir