Ahh bazen kurtulmak istiyorum şu bana zindan olan etten ve kemikten gönlüme bir zincir gibi vurulan duygu ve düşüncelerden. Sonra bulutlara yükselip güneşle yer yüzünü izlemek istiyorum. İşte o zaman gerçekten özgür olurum diyorum kendime. Ama beni bağlayan bir şeyler var özgür olmamı engelleyen.

Sen ne diyorsun arkadaş özgürüz işte istediğimiz gibi yazıyoruz, okuyoruz, çiziyoruz... Elini kolunu bağlayan mı var? Doğru kimse elimi kolumu bağlamadı yazıyı yazarken. Ama bu yazıyı yazdıran duygularım, düşüncelerim...

Evet. Duygular, insanı esir alır işkence yapar geceler boyu  kimi bedenlere derin yaralar açar gözle görülmeyen. Kimini kandırır yoldan çıkarır bilinmeyen sokaklarda kaybolursun nereye gittiğini bilmeden bir duygunun, düşüncenin esiri olur sürüklenir gidersin. 

Esir olmak mı? Hahah çok iddialı. Duygularıma kapılacak kadar saf değilim ben. Peki ya sen hiç aşık oldun mu yada sen hic kin besledin mi ? Yapma dostum. Hic mi ? Ben sanırdım ki her insan sever ve sevdiği için istemediği bazı fedakarlıklar yapar her neyse sadece bunlardan ibaret değil zaten duygular. Kıskançlık, hırs, cinsel dugular, istek, arzu, zevk, inanç... Bunlardan hic birine kapılmadın mı ?

Hala diyorsan ki yok ben hic bir duyguya esir olmadım hiç bir şeye bağlanmadım. Peki dostum seni bu dünyaya bağlayan nedir? Nasıl yaşar ki insan yaşama bağlanmasına sebep olan bir şey olmadan. O zaman yaşamak için esir mi olmalıyız ? Zindana atarlarsa esir olarak yaşarsın eğer idama mahkum ederlerse göklerde güneşle yeryüzünü izlersin bulutlar üstünden.