Elvedalara saklar bazıları sevgisini

Lâl olur söyleyemez ezgisini

İzzet sahibidir bozmaz çizgisini

Fırtınalar kopar, söyleyemez azizim.

Önce bir hatıra gelir ince bir selamla

"Özledin!" der, haydi hatırla.

Onun kokusu tüterken her bir satırda

İnkar edersin, etme azizim.

Peki ya saçlarının o kokusu?

Ya sürekli kendine sorduğun o "Neden?" sorusu?

Hepsinden öte o sevme korkusu.

Bağlanmak can yakar, yapma azizim.

Gitmez dediklerin gittiğinde

Unutamayacağın kelamlar işittiğinde

Yaslandığın o duvar seni ittiğinde

Ölümü özlersin, özleme azizim.