Gidiyor birer birer hatıraların gözümün önünden

Evimin önünden cenazeler kalkıyor.

Sabaha kadar susmuyor ölüm, 

Önüme koysalar, ölümü unuturum.

Arkamdan hakaret edenler görüyorum

Böylesine sevilir mi diyenler

Ben kaldırımın köşesinde hiç ağlamadım belki ama

Gökyüzündeki her şeyi sana benzettiğim çok oldu.

Fazla olduk, az kalsın bitmiyorduk

Oysa ki gittin, bir hiç gibi

İnsan söylemez mi sevmediğini

Aşkın gözü körmüş anlayabiliyorum artık

Ben ne elmalar gördüm...