Her haykırış bir umut doğurur

Her cefa bir bakış esintisi

Yediğin darbeler kaç oldu kim bilir

Daldığın o kuyulardan çıkıver gitsin

Aldandıklarını unut

Aldanışları affeyle

Bir ışık yeşert karanlığına

Hoşgörü tomurcuğunda yoğruluver gitsin

Savur tozunu toprağını elemin

Giydir kendine şükür elbiseni

Ruhun ile buluş yok et endişeni

Keder ile kaderi ayırt ediver gitsin

Bir bakışı çoğalt kendince

O sana esir olsun adı ise umut

Ve olduğu kadar olsun gerisi başkasının

Hüznünü yüreğinden atıver sulhta buluşuver gitsin

Başı yok sonu yok bu fısıltının

Yeridir zamanıdır ruhuna da çok faydalı

O candır canına da temiz kandır

Hoşgörüye kanat aç dertlerini atıver gitsin