Hava zifiri karanlık, korkuyorum anne.

Dört bir yanımızı ölüm sarmış

Korkuyorum anne, ölmekten değil ama

Vicdanını kabyetmiş bu insanlıktan korkuyorum.

Sokaklar hiç olmadığı kadar sessiz ve kederli anne.

Koşarak gülüp eğlendiğimiz sokakları hüzün kaplamış.

Korkuyorum anne, gülememekten,

Gülüpte koşamamaktan.

Üstümde yırtık bir çeket, üşüyorum anne.

Yağmur yağıyor ve ben üşüyorum.

Korkuyorum anne, gökyüzünün ağladığı bu günde

İnsanlığın ağlamamasından korkuyorum.

Çeketimi bir kenara bırakıp,gidiyorum anne.

Yanıma sadece mazlumları alıp gidiyorum.

Korkmuyorum anne, mazlumlar zülmetmez 

Biliyorum anne...