Sona doğru yürüyoruz nereye olduğunu bilmeden sadece yürüyoruz.. Nerde olduğumuz önemli bile değil o derece sonumuzu göremiyoruz..Sadece gitmek istiyoruz mutlu son diye çıktığımız bu yol da yine yarı yolda bırakıldık..Bekle diyip gidenlere inatla hala bir umutla bekliyoruz..Umuttan bahsiyoruz oysa hiçbir umudumuz kalmamışken sırf konu söz konusu o olduğu için umud bile ediyoruz..Oysa hoşgeldin denmişti geldiğimizde ama giderken  bir vedayı bile haketmemiş miydik?.. Kokumuzdan bahsedenler, her zaman yanımızda olacağına söz verenler, elimizi bir ömür boyu bırakmayacağını söyleyenler şimdi nerde?.. Yine aynı sözleri kime veriyorlar kimin kokusuna doyamıyorlar..Çok mu saftık kandık tüm bunlara yoksa çok mu sevdik gözü kapalı sevdikte göremedik gerçeği..Ve gittiler.. Onlardan bize kalan tek şey şimdi verdikleri sözleri kandıklarımız bakışları ve kokuları..Gittiler oysa biz hala yolda onları bekliyoruz.. Gelmelerini değil, gelip bir veda etmelerini bekliyoruz..Gel ve hoşgeldin dediğin gibi hoşçakal de..Bari bunu yarım bırakma.. Bunu çok görme..Herşeye yaptığın herşeye yarım bıraktığın herşeye bende koca bir EYVALLAH..