Ayrılık denince  herkesin aklına aşk, sevgi, sevgili gelir. Oysa ki öyle değildir gerçek ayrılık. Ciğerinden, kalbinden, beyninden, ruhundan bedeninden, elinden akıp gidenler tutmaya çalıştığında zorla kaçıp gidenlerdir gerçek ayrılık. Oysa kolay değil mi el altında tutmak sevdiğini.. Yeri geldiğinde dizginlemek, yeri geldiğinde  alttan almak. Oysa kolay değil miydi ayrılıklar? Bir hic uğruna vefasızca şuursuzca geride gidenleri bırakmak kolay değilmiydi? Biz yapamadık. Kıyamadık  sevdiğimize sevenlerimize. Ölmek... Ölmekte kolay aslında. Zor olan arkada bıraktıklarımız. Lan zor olan gözü yaşlı Anamız zor olan Allah'ın karşısına nasıl çıkacağımız. Dünya derdidir geçer derler, geçmiyor. Geçer mi hic canını sökercesine gidenler, biter mi hic bu dertler. Ne yapmak mı lazım? Çekilip bi sineye yakıp sigarayı insanları izleyip mutluluğun tarifini bulmak , yaşamı neşelendirmek olanları izlemek yapmamız gereken tek şey