(Geliyorum o zaman, kürsüdeyim.)Oturup bir köşeye sızlanmak istemiyorum artık. Hayatta bana rol biçilmeyişlerinden, es geçilişlerimden, sıramı kaptırışlarıma üzülmek istemiyorum. Artık pas diyen ben olmayayım diyorum, kendime çok yükleniyorum. İyi değilim. Baya baya değilim hem de . S.ktir olup gidesim var fakat hala emin değilim. Şimdi mi kalkıyoruz diyorum? (Ben anlamam uygun vakitlerden, ayarlamalardan )Gözüm arkada, gelen var mı, olacak mı diye bekliyorum. Sanırım ben beklemeyi seviyorum. O hareketsizliğin verdiği endişesizliği, huzuru. Sırtım kaşınsa uzanmam geçsin diye beklerim ben. Artık buna ne denirse ya da deniyorsa.

Her şeyin adaletsizliğinden dem vurma yaşını geçtim. Kendime tutunma yaşındayım fakat daha kapıdan girmeden utanıp bırakıyorum elimi. Böyle bir ben varım bana, onunla da anlaşamıyorum şu sıra. Yani baya yalnızım. Îyi yalnızım. Allahım dardayım. Stop. Evde, arka odanın penceresindeyim konum  attım. Kapı aralık, ittir açılır. N'olur gel. Stop. Seni seviyorum, sen de beni sever misin? yani bi ara, müsait olduğun bi vakit.