Türkçemizde ne güzel bir atasözü vardır: Bugünün işini yarına bırakma.

Bu atasözünü açıklamak için belki binlerce örnek vardır. Ancak o örneklerin neredeyse en akla kazınanını örnek vermek en mantıklı olandır herhalde.

Bugünün işini yarına bırakma; bugün listende eğer sevdiğin insana onu sevdiğini söylemek varsa hadi git çekinme. O seni bu çekingenliğin için değil, belki de asli cesaretin için seviyordur. Belki de seninle aynı durumu yaşıyordur o da. Çekiniyordur sana duyduğu özlemi söylemeye, seni sevdiğini dile getirmeye. Sence mantıklı mı peki bu? Sen de duymak istersin değil mi sevdiğin insanın seni sevdiğini söylemesi. Belki de hayattaki en büyük mutluluktur. Peki ya o senden neden duymasın? Senin yaşadığın bu mutluluğu o neden yaşamasın? Evet belki biz insanlar gereğinden fazla benciliz. Ancak Rabb'imiz bizlere irade ve bu iradeyi kullanabilmek için güç vermiş. Neden Rabb'inin verdiği bu güzel nimeti kullanmak varken neden 'ben böyleyim' diyelim ki? Peki ya o sevdiğiniz birçok insan -belki yakın belki uzak-  bir gün hayatınızdan tamamen çıkıp giderse. İşte o zaman elindeki fırsatı kaçıran sen olursun. 

Hiçbir şey için geç değil. Git ve sevdiklerine hakkettikleri sevgiyi ver. Çünkü onlar seni çok seviyorlar.