Aksın gecenin hüznü gündüzün aydınlık sabahına,

Yalnız kalan bir kaç anı dışında uyansın kabuslar,

İçinde kalan koca yürekler çıksın ıssız sokakların tozlu yollarına, 

Yağsın çiselercesine yağmur buğulu camlara,

Gönülde biriken cümleler ıslansın,

Açılsın kilitli kalan kapılar sonuna kadar, 

Kavuşsun özlemle sevdiğini bekleyen satırlar, 

Sarsın dört yanı umudun en masum ışığı,

Anlatsın aşkın kalan son hatıralarını...