İnsanların "kul" olduğunu unuttuğu bir devir düşünün.

Aşk, para, ihtiras, statü, güç, şan, şöhret ve haz alma meseleleri üzerine harcanan ömürleri düşünün.

Çehrelerde görünen dostane ve sevecen tavırların arkasında yatanları düşünün.

Kimisi şirketinin hisseleri değer kaybetmesin diye, şirketinin başındaki çocuğunu mevki ve finansal açıdan güçlü bir beşerle evlendirmeye çalışıyor. Düşük sınıf olarak nitelendirdikleri insanları pis birer mahluk olarak görerek, yanlarından uzaklaşıyorlar.

Kimisi ömrünü bedensel güzelliğini kullanarak karşı cinsin etini elde etmeye ve bu çerçevede haz almaya harcıyor.

Kimisi özel olarak davetli olduğu galada bedenini örteceği kumaş parçasını seçmek ve üstünlüğünü gösterebilmek için saatlerini harcıyor. Gittiği yerde ise kendisinden daha güzel/yakışıklı birisini gördüğünde, benliği kıskançlık kıvılcımları ile çalkalanıyor. Birbirlerine yansıttıkları tebessüm maskesini takmış çehreleriyle, kinle dolup taşmış bedenlerini gizliyorlar.

Kimisi iddaa bayilerinde büyük para tutturup krallar gibi yaşayacağı günlerin hayalini kuruyor.

Kimisi ise zikir çekmek dışında daha çok kabadayı imajı oluşturmak amacıyla taşıdığı tespihi, çatık kaşları ve sert bakışlarıyla sokaklarda ve takıldığı ortamlarda saygınlık kazanma arzusuyla tutuşuyor. 

Kimisi kan davası adı altında başkalarını öldürüyor.

Kimisi sevdiği kız ona bakmadı diye kendini alkole vererek kollarını jiletliyor. Hatta, intihar ediyor.

Kimisi yanına aldığı "arkadaş" adlı oluşumlarla kalabalık güruhlar halinde gezerek insanlara sataşıp haraç kesiyor.

Kimisi ise sokakta kendisine hiçbir zararı dokunmayan kediye tekme atıp çöp bidonuna fırlatıyor.

Kimisi ise yaşadıklarını tek tek hatırlayıp isyan ediyor. "Efkar" adı altında isyanını arttırıyor.

Kimse,

Ama kimse,

Gerçeği düşünmüyor.

60 - 70 senelik ömrünün üçte birini hatta yarısını doldurmuş beşerler dahi, yaklaşmakta olan günün idrakına varmıyor.

Ölümü hatırlamıyor.

O'na dönüşü anımsamıyor.

Haz.

Zevk.

Para.

Açgözlülük.

Gözler.

Gözler görmüyor.

Yapmayın.

Lütfen.

O'nu hatırlayın.

Kısacık ömrünüzde, kendinizi dünyevi hadiselerle yıpratmayın.

Dünya denilen gezegen içerisindeki ömrünüzün çok kısa olduğunu,

Hepimizin sonunun aynı hadiseyle neticeleneceğini,

Aynı yere gideceğimizi,

Ne amaçla geldiğimizi,

Ne yaparak gitmemiz gerektiğini,

En önemlisi de,

"Kul" olduğunuzu,

Unutmayın.

Lütfen.

Tavus kuşuna bakın dostlarım.

Ben ne zaman içim daralsa, açar tavus kuşuna bakarım.

Allah'ın sanatının en güzel tecellilerinden biri olan bu canlıya baktıkça, O'nu hatırlarım.

Bu sadece küçük bir tavsiyeydi.

Zira düşünen bir insan için, her yerde apaçık deliller vardır.

O'nu gösteren.

Sevgiyle kalın.

En önemlisi de,

"Kul" olduğunuzu asla unutmayın.