Güçlüyüm...

Çünkü artık herşeyi kendim için yapma vakti geldi. Bir dönüm noktasındayım, ve aldığım kararlar benim hayattaki yolumun sonunu belirleyecek. İyi yada kötü kendim karar verdim, sonucunu da ben yaşayacağım. Evet dün yanımda olmadılar, ondan önceki günde, bugünde. Geçmişimde yanımda olmayanlar, yarınımda ve sonraki günlerimde yer alamazlar. Benim seçeceğim yollara yön veremezler. Benim hayatımı benimle paylaşmaya kalkamazlar. Çünkü onlar ; benim mutluluğumuda üzüntümü de benimle hiç bir zaman paylaşmadılar. Dün yanımda olmayanlar bugün kalbimdede, aklımda da olamaz. Ben hamal değilim. Her insanı yük gibi bi taraflarımda taşıyamam. Taşımam. Aklımda ; kalbimi kıranlar, beni üzenler, kötü günümde yanımda olmayanlar diye bölümler yok. O sıfatlar için aklımı meşgul de edemem. Herkes yerine belirler hareketleriyle, bazıları bunu yapamadıysa bu benim değil onların bencilliğidir. Ben bugünüme bile bakmıyorum artık. Yarınıma bakıyorum. Kim yanımda olacak, neyi başaracağım, nerde olacağım... bugünler bitecek çünkü, ama yarınlar hep var.