CESARETİ OLMAYANIN HEP BİR BAHANESİ VARDIR

Herşeyin en iyisi olsun istemeyiz ama iyi olsun isteriz. Bunun içinde hiç çabalamayız fakat. Sadece ister, hayal kurar kendiliğinden olmasını bekleriz. Olmadığı halde “şimdi zamanı değil demekki” diye teselli ederiz bir de kendimizi. Kaderi suçlarız üstünede. “kaderim kötüymüş”, “ kaderim böyle yazılmış demekki” sözleriyle. Herşeyi erteleme huyumuz var birde. “ bugün çok yorgunum” “ayy daha çok var” “ bugün de böyle olsun yarın başlayacağım” bu sözlerlede tatmin ediyoruz kendimizi. İçimizi rahatlatıyoruz ve en son güne bırakıyoruz tüm işlerimizi. Pişman oluyor muyuz ? evet, hatta birdaha böyle ertelemelerde bulunmayacağım diyoruz. Sonuç mu ? yine aynı ertelemeye devam. Tabiki hepimiz böyle değiliz, hayallerini gerçekleştiren ve başarıya giden yolda yolu tamamlamış bir çok insan var. Biz sadece hayaliyle yaşayanlar da onların başarılarını beğenmeyiz bir de. Ne haddimizeyse artık. Bulunduğu konumu, elde ettiği başarıyı, yaptığı işi, konuştuğu dili, söylediği şarkıyı, izlediği filmi ve daha bir çok şeyi dalga geçercesine aşağılarız. Ama hiçbirimiz tebrik etmeyiz. Çünkü zorumuza gider bazı şeyler, kıskanırız bizden önce başarmalarını. Birde üstüne onları kötüleriz. Komik insanlarız buyüzden.bir başkasının yaptıklarıyla gurur duymayı bilmiyoruz. Birde sonuna şu cümleyi ekliyoruz; “ ben daha iyisini yapardım” . ipler burada kopuyor artık. Şunu söylemek istiyorum ki; onların yaptıklarının daha iyisini yapmak yerine hayallerini gerçekleştirmeye ne dersin ? bırak başkalarının yaptıklarını eleştirmeyi. Çünkü o yapmak için herşeyi göze almış, kaybedeceğini bile bile başarıya ulaşma yolunda cesaret etmiş ve başarmış. Çok mu iyi olmuş ? belkide hayır. Çok iyi olmamış ama cesaret etmiş. Birşeyleri başarmak için, kendi zamanından kısmış, uykusuz kalmış, arkadaşlarıyla zaman gçirmemiş, televizyon izlememiş, yeri geldiğinde belki yemek bile yememiş. O bu yola cesaretiyle çıkmış, cesaretiyle de bitirmiş. Duyar gibi oluyorum “ bu da cesaret mi ?” dediğinizi. Evet cesaret. Ozaman sen neden hayallerine ulaşmak için çalışmalara başlamadın, hep erteledin ? neden ortamlarından uzak durup hayallerini erteledin ? neden biliyor musun ? korktun çünkü. Eğer uyumayıp hayallerin için çalışsaydın yarın sabah uyanamamaktan korktun. Ortamlarından uzak dursaydın çevren seninle dalga geçecek, alay edecek diye korktun. Sosyal medyadan uzak kalmaktan, arkadaşların yeni bir akım var diye söylediklerinde yorum yapamamaktan korktun. O gün o diziyi izlemeseydin arkadaşların sorduğunda cevap verememekten korktun. Başaramayacağını düşündüğün için korktun belki de. O yüzden başarmak cesaret ister, hayal kurmak cesaret ister, başarı yolunda ilerlemek cesaret ister. zaten cesaret edemezsen korkularınıda yenemezsin. Bak gördün mü ? hayatındaki bir çok şey cesarete bağlı. Cesaret etmeyi göze alabilsen korkuların ve bahanelerin olmayacak. Başarısızlığın üstüne üstüne gidip en zor olanı bile başaracaksın. “başaramam” deme; onu, bunu, şunu bahane edip durma. Çünkü cesareti olmayanın bahanesi vardır hep.