İlkbaharın yağmur taneleri gibiyiz birbirine değmeden en sevdiklerimizi incitebiliyoruz. Sadece Sevmenin sevilmenin kavramını biliyoruz 

Yüreğimizi kutunun içene kapatmışız dar düşüncelerden çıkabilmeli Kendine sevdiklerine duvar olmamalı 

Gururu inadı zorbalığı kapalı kutulara kapatmalı Güneşin doğuşu gibi  sevdiğine Umut Işık olmalı temiz saf çocuk yüreği taşımalı Kendimizin yağmuru olmayız. Başkalarına damlatmadan kendimize damlatalım yağmur tanelerini 

Sorgulamayı bilmeliyiz  İpin Ucu kopmadan Pişmanlıkları sıralamadan Sevdiğine Sımsıkı sarılmalı kaybetmeden özlediklerimizi Kendimize sormalı sorgulamalı  Ben nerde hata yapıyorum

 Kırmadan önce sevdiğinin yerine koy kendini yüreği kanatma Gönlüne Işık ol Kaybetmeden...