Sevgili;

Çıkarken kapıdan, sana söyleyecek o kadar şey düşündüm ama anlatamadım… Şuan bir gemi kalktı limandan ve uzaklaşıyor. Yerde insanların duygusal yoğunluğunu anlatan ayak izleri, havada hoş bir bahar kokusu... Sahilde elleri birbirine kenetli ve hayata medya okurcasına kahkaha atarak yürüyen çiftler… Geminin arkasından el sallayan bir çocuk… Taşların üzerinde oturmuş uzun uzun düşünen orta yaşlarında bir insan… Bıkmadan her defasında oltasını denize doğru fırlatan umut dolu bir genç… Birbirine karışan ses cümbüşü… Bu da ne! Ağlayan bir kadın… Ne meraklıyız dimi? Çoğunluğun arasında farklı olanı ayırt ediyoruz… Ben mi? Ben işte, bir elimde sigara yine bitmek üzere, ara ara aklıma gelen sen, burnumda denizin ve baharın kokuları, kulağımda gülüşün, ağlayışın hatta sinirlendiğin zaman bağırmaların… Meğer anlattıklarım hepsi senmişsin… Sadece özlemişim o kadar…