Dilimde heceliyorum gecenin sabaha dönüşlerini, dilimde

Artık sen yoksun gönlümde…

Kalır bir hicran yarası misali şiirsiz geçirdiğim zamanlar

O zamanlarda çoğalır azalır isteksiz yağan yağmurlar

Bir şey var halletmemiz lazım ciddi ciddi

Yoksa beni hep sanarlar bir deli

Ve sana olan aşkımı da basit, sıradan bir anarşi…

Çözemedim kördüğüm olmuş masalları

Yazamadım, dilimin ucuna gelenler uçtu gitti

Uçurumdu birer birer, küçük çocuklara anlattıkları

Oysaki sahiden kandırmışlardı;

“Ben anamın beşiğinde tıngır mıngır sallanırken…”

Çok zor kurtardık biz bu geceleri, kıyacıların ellerinden

Çok zor devşirdik biz bu sabahları, kör kurşun yemişlerin kinlerinden

Bilinmezliğin tenha vadilerinden gelmiş bir sürgitim ben!

Ne zaman ne olacağım belli değil bu yerde

Ne zaman ne sayılıp sayılmayacağım…

Sevişlerim kursağımda kaldı

Ele güne rezil olurduk zira karı kısmıydık!

Oturup da konuşabilmiş miydi benim gibi babasıyla

Sevgi ve aşk mesellerini vecibe yaparak MÜNEVVER KARABULUT!