Ellerim soğuk, gözlerim tan yeri,

Lâfazanımdır özümde fakat az konuşurum, Nisan yirmialtısı,

Bugünü beklerim her mevsim, yazmak isterim,

Elimde bir kalemim, biraz sen, biraz da hayallerim.. 

Tam anlamı yok bunun, dolup taşıyor her günüm,

Ben değilim inan, artık aynada gördüğüm,

İnan ki artık hayatımın anlamı, koskoca bir kördüğüm..

Rahatsız değilim, sen olan her duyguya alışırım, 

Gri bulutlarla bir olup yağmura karışırım,

Üzüyorsam yazdıkça bileyim, yazmaz artık, susarım,  

Ne sensiz bir kağıdı doldurur, ne de kalem tutarım.

Bugün Güneşim'le birlikteyim, yarın ne olacak sonum?

Uyur kalırım çoğu zaman derdimi uyuturum.

Leke olur gururuma, bi yerde sızıp kalamam,

Uzanıp tutunamam ah keşke, unutamam..

Şairane değil mi en başından bu bekleyiş,

Alır gider başını, her doğumun, satırlarımdaki uzayış,

Celladı olsa kesmez bu başı sana yazıldığı için,

Ad günün bugün, velhasıl yürekten sevincim.

Güneş olsam kıskanırdım, onu sana benzettim,

Işıldadığın her gün yine seni gördüm vesselam,

Zannetme ki her yeni gün başka birini sevdim..

                                                                    Samet Alperen - 26.04.∞