SENSİZ OLAN AŞK'A , KİMSESİZ KALMIŞ ÖMÜRDEN GÖNÜL KIRINTILARI

Kısa mektubumun uzun duygularına nereden başlayayım ? Hangi noktalama işaretlerini unutayım mektubumun bitmemesi için…Hangi dönemeçleri,hangi sokakları unutayım sadece Sen'li olanlar kalsın diye..Veya hangi zamanları silmeliyim Sen'li olanlar bana kalsın diye?

Biliyor musun? Gülümsemeni özledim..Sevgini zorda olsa belli etme çabanı özledim.
Bana ismimle hitap ettiğin zaman bana kızdığını anlamamı..Ve bana ismimle hitap ettiğin zamanları bile özledim.Ben, Sen varken bulmuştum kendimi. Kendimi tamamladığımı hissettiriyordun bana.Bunları özledim.

Şimdi geceler Sen'siz ve sessiz , geceler hiç olmadığı kadar acımasız ve soğuk , geceler kimsesiz ve karanlık , geceler…geceler duygusuz…

Üşüyorum.

İçimdeki Sana olan duygularım üstümdeki yorgandan daha sıcak tutuyordu beni.
Günlerin Sen'siz olabileceğini düşünmezdim.

 Seni Sen varken sevdim ,
                                    sevdiceğim.
 Seni Sen yokken bile seveceğim ,
                                              sevdiğim.

Ve Sen.. Sen varken hayatım daha farklıydı.

Mesela ; Mor rengi yoktu hayatımda , o rengi Sen'inle tanıdım.Mesela; mor renkli güzellikleri bilmezdim.

Sen'inle mor rengini tanıdım ve Sen'inle merdivenlerin daha farklı umutlara yaslanabildiğini gördüm.

Ama şimdi yoksun , ve mor rengini her gördüğümde gülümsetmen kaldı.

Şimdi yoksun ve Sen'li olan anılarımın adreslerinde olan duraklara hergün işe gidip gelirken rastlıyorum ve acı acı geçiyorum başı öne eğik ve hafif tebessümle.. çeşitli yollar varken ben o durakları,o anıları sırat edindim kendime..Nedendir bilinmez.. bana acı çektirmemeye başladı..Hergün geçerken kendi kendime söylenip duruyorum.
“-Bak burada oturmuştuk , burada ve hatta şurada.”

Acı çektirmiyor artık yani ben öyle bir yaşam formuna dönüştürdüm anılarımızı. Çünkü bana Sevgimi,Umudumu hatırlatıyor.

Şimdi ise usulca ben ağlıyorum . anıyorum.Hani derdin ya ; “Ağlamak güçsüzlüktür” diye.
Aslında her ağlamadan sonra kendimi güçlü hissediyorum.. çünkü Aşık hissettiriyor gözyaşları.

Ve..

Biliyor musun?

Tökezlerken elimden tuttun , çoğu zaman bana ben oldun.

                                                           bana gülümseme oldun.

                                                           bana umut oldun.

                                                                            Şimdi ise Gözyaşı oldun..