Ben her acı dolu geceyi bitirip, sabahlara uyandığımda… Önce geceler beni terkedip yerini sabaha bıraktığında… Sonra her geceye inat sen yeniden doğduğunda tepemde… İşte o an hissediyorum, senin güzelliğini… Parıl parıl oluşuna bakıyorum. Hayatıma bahşettiğin renklere bakıyorum… Biraz sarı, biraz mavi bazen de yeşil oluyor. Ne de güzel rengarenk olmuşum seninle. Bir giysi gibi örttün beni. Çıplaktım giysi oldun, yalnızdım yoldaş oldun… Sessizdim ses oldun… En güzeli de nefes oldun… Nefese anlam oldun. Yaşamıma tüm güzelliğiyle doğdun ya hani yine bu sabah. Bir bilsen ben ne kadar şanslı bir bireyim. Kendimi şu mahkum hayatta ilk defa çok hissettim. İlk defa ben oldum. Aslında yüzde yetmiş beş, bomboş biriydim. Sen doldurdun ya sanırım ben ben olmadım, ben sen oldum…

Şu an seninle dolu olan ve seni düşünmeye başladığım 178. Gün 54. Dakka… Yine seni sana yazıyorum her zaman yaptığım veya her zaman yapacağım gibi… Dolu doluyum yine, sana taşmak istiyorum, çağlayan olmak istiyorum hayatında…

Ne zaman senli bir gelecek düşünsem… Aklımdan öyle planlar öyle hayaller geçiyor ki… Ve beni öyle koparıyor ki bu dünyadan. İşte o zaman seninle düşünmenin mucizesini anlıyorum. Bir sürü şey yapmak istediğimden ötürü hayatımda hiçbir olumsuz düşüneye kapı aralamıyorum. Aralamak isteyene müsaade etmiyorum. Ben hayalperest değilim ki. Bunu biliyorum… Çünkü sen geleceksin… Geleceksin değil mi? Benim hayallerimi gerçekleştirmek için bile olsa yanımda duracaksın. En güzel hayalimde ne biliyor musun? Tabi ki de biliyorsun. Bir bahçe bir çocuk bir anne ve bir hasır. Ha unutmadan bir de gökyüzü… İşte ben bu pencereden seninle ve çocuğumla gökyüzüne selam çakmak istiyorum… Kuşlar uçsun üstümüzden istiyorum. Çok mu şey istiyorum. Benim gibi mütevazı hayal kuran varmıdır?

Ya ne zaman sensiz bir gelecek düşünsem… Senin bazen bana düşlettirdiğin vakitlerde veya sensizliği hissettiğim vakitlerde… Aklımdan öyle karanlık akıyor ki… Ve beni öyle koparıyor ki bu dünyadan. İşte o zaman sensiz olmanın vereceği acıyı tadıyorum… Hani soruyorsunya bensiz yaşayabilir misin? Heyhat avare sensiz beni düşünsem cevabını verebilecem. Düşünemiyorum hayır olmuyor. Ben hayalperest değilim ki. Ben kötü biri değilim ki neden gidesin? İşte o yüzden sen ne kadar sensizliği bana düşlettirmeye çalışsan da yapmayacağım. Sana inat bizi koruyacağım. İçimde ki ateşe su değmesin… Bırak yansın içim. Sonra alevler sarsın tüm hayatımı. Sen olduğun sürece yanmam… Sen gittiğin an ise küllerimi savururlar…

Ama biliyorum gitmezsin. Biz neler neler istedik ve yaşadık seninle. Sıradan değiliz ki sende herkes gibi bir gün çekip gidesin… Keyfine hareket edesin… İşte o yüzden seninle herşeyi yaşamayı göze aldım. Bu yüzden kendimi iyice ve sıkıca sana bağladım. Tüm sonuçları göze alarak ama senin sadakatine ve aklına güvenerek… İşte bir gün sana güvenmenin mükafatını, o bahçede seninle ve çocuğumla, bir başka pencereden gökyüzüne selam çakarak alacağım…