Soruyorum içimdeki bana,

İnsanlara güvenmeliyim.

Hem evet, Hem hayır,

Nasıl oluyor o.

Çok güvenirsen alırsın ağzının payını,

Hiç güvenmezsen kalırsın koca dünyada tek başına sap gibi.

Soruyorum içimde ki bana,

Başarmanın yarısı yalan ve riya mı.

Değildir değil. 

Ama dünya burası olur mu olur.

Peki neden çok kolay söylenir yalan,

Korkak ve emin olmayan için güzel bir yoldur yalan.

Diyorum ki içimde ki bana,

Bu dünya nasıl bir dünya.

Kimsenin memnun olmadığı .

Ama herkesin memnun olduğu bir dünya,

Nasıl yani.

Herkes sözde şikayetçidir her şeyden,

Eylemde gideni aratmaz hiçbir şeyde.

Peki bu böyle gider mi sence,

Gitmez tabi ki de.

Peki ne yaplıyız o vakit.

Diyor ki içim deki ben,

Herkes birey olarak olacak doğru.

Sonra gelecek toplumsal doğru.