"AZRAİLİM YAKLAŞIYOR"                                           

Kara bulutlar yine çöküyor üzerime.Gökyüzünde ki bulutlar sanki sadece beni ıslatıyor bile bile...Yine suçumu bilmeden ceza çekiyorum hapishanede.Uçan sinek bile benle dalga geçer gibi uçuyor üzerimde.Ağlayınca göz yaşı yerine kan geliyor sanki gözlerimden.Acılar hep tren vagonları gibi arka arkaya geliyor.Ucu gelmeyecek dikenli bir yolculukta gibiyim,ben hep yol katlettikçe başa dönüyorum sadece.Fırtınayla gelen bir sel var,ya kurtulurum yada boğulurum acılarımı saya saya dilimde.Belimi doğrultamıyorum,çünkü çok yük var üzerimde.Dünyanın tüm zorluğu benim iki bel küreğim arasında gibi.Yaram kanadı ama tuz basılıyor sadece.Uzaklara gidesim var geri dönmemek üzere, ama buda çözüm değildi yüreğimin içindeki sese.

En büyük hayretim fayda verdiğim insanlardan ihanet gördüm günü gelince.

Sırtımı dağa bile versem yıkılıyor.Ne yapsın o bile dayanamadı kederime.Keşkelerim çok oldu dost ihanetini görünce..Sıkıntılar içinde bir dünyam var,ben hep ağladım dertlerimin geçtiği köşede.İnsanlara kendimi hiç ifade edemedim, hep kulak arkası ettiler ağzımdan çıkan kelimeri...

Ah hayatt!!! Çürüttün beni şu kısacık ömrümde.Yalnızlığım bana yol arkadaşı oldu,çünkü bir tek o vardı,bunca şeyleri yaşarken benimle.Ben hep kar beyazı baktım hayata ama o bana hep kömür karası cevaplar verdi sorduğum sorulara.. Sanki yıldızlar bile dilek tutmam için kaymıyor gökyüzünde.Gündüz güneş sıcak veriyor yakmak istermiş gibi,gece ay ışık vermiyor yolumu kaybetmek istercesine.

Ya sürüsünü kaybetmiş bir kuş gibiyim,yada aslandan kaçmak için takati kalmayan bir ceylan gibi.Derdimi denize anlatsam taşacak gibi oluyor susuyor.Yanımda sabır taşı taşısam o bile çatlar biliyorum.Azrail kapımı çalıyor sanırım, daralan ruhumu alıp götürmek istercesine...