Dışarıya baktığımda ne gördüm anlatamam sana

Orada bir hüzün ve bir umut vardı

Umudu sulamaya gittim ve verdim ona bir lira

Anladım ki umudu suladığında açar hüzünde oracıkta

Gördüğüm şey bir çocktu kıyafetlerine bakılırsa fakir

Fakirdi ama gönlü nice zengin 

Hemen ayağa kalktı o yorgunlkta ne kadar minnetardı bana

O zaman anladım ki niceler vardı onun gibi Dünya'da

Vakit geçti yaşlılık tuttu yüzümü

Ne mirasa kişi nede bana bakacak vardı yakınımda 

O zaman kapım çaldı iki çocuk "nasılsın ninem" dedi

Arkalarında vardı bir delikanlı o zaman anladım o fakir çocuktu

Arkadan seslendi bana "hani dedi sen bana bir yardım ettin ya"

"evet" dedim mutluluk göz yaşlarıyla

O da dedi ki "iyilik karşılığını bulur elbet bu Dünya'da"

O zaman ne sırtım yere ne de mirasım kötü birine gitmemişti biliyordum

Ben ölmeden mirasımı verdim ona o da ikiye bölüp yaptı bir bağış daha 

Ne nice bir delikanlıydı anlayamadım ama sonradan açıldı gözüm anladım ki 

Bu Dünya ne kadar kötü olsada hiçbir iyilik kalmazdı boş o yaşamında

Bir iyilik yıllar sonra olsa bile elbet çalacak kapını unutma