Değişmediğini biliyorum nasıl ayrıldı isen benden o gün   bugünde aynısın ayrı ve gayrı.

seni mutluluk pozları verdiğin  anılarımla ve sevmenin ötesinde sevişmenin sıcaklığında yanan bizdik sanırdım

marifeti kendimde sandığım zamanları çoktan aştım  ..devamı olmayacak bir dizi  bir filmdik  en güzel yerinde kestik bileklerimizi

bir damla kan akmadı gözlerimizden kıyamadık hücrelerimize işlemiş bize .

aşkı başkalarına  bırakırken ellerimizin soğukluğunu kendimize miraz bıraktık .ayrılığımız tek varisimiz di  onuda yolun karşısındaki cafe de bıraktık .artık ayrıldık bile diyemeyiz .

yarına uyanmak  yada dünü her defasında yeniden yasamak ne fark ederki  .biz kimin umurundayız 

uzun zaman bir ses duyarım umudu ile konustuğım resminde artık bakmıyor yüzüme 

yüzüm yüzüne hasret sabahlarını yaşıyorum  belkilerle  .belki bugün değişir birsey evimizin yanındaki fırından gelen sıcak ekmek kokusu yerine 

senin kokun eser penceremden içeri .yada hiç açmayan çiçeklerimiz gelişine bahar sunar çoraklaşmış sensizliğime .

yine hayaller yine olmayacak dua ya aminler  sanırım aşk edilen dualar ve ibadetlerden sonra ayrılan sevgiililerin yaptığını yapıyorum 

Aşkın dininden çıkıyorum  .kendi kendime günah çıkarıyorum  Allahım bu nasıl bir acıdır ki böyle  aynı anda hem donuyor hemde yanıyorum.

başka birisine okutulmayacak kadar mahrem ve ayıplarımızı sokak duvarlarına yazıyorum  .kızma bana  ben kendime yapıyorum ne yapıyorsam .sana dokunmaz sözlerm ,yazılarım ,hayallerim . Bir hastane duvarı arkasından sana sesleniyorum BEN DELİ DEĞİLİM 

varlığına inanıyorum  sen gerçektin sevgili aklımızın alamayacağı kadar gerçek.