Yılmışsın ve donuklaşmış gözlerin.Ama yaşamaktan değil, istenildiği gibi olmaya çalışmaktan bunalmışsın. Bu koşuşturma içinde unuttuğun ufacık sır ise "sen farklısın". Kaşın, gözün, hareketlerin ve o güzel simanla sen apayrısın. Güneş her sabah senin için doğmasada sıcacık yüzüyle sana tebessüm ediyor; en güzel ve taze ekmek rafında seni bekliyor. Yaşam etrafında pervane olmuş ve sen hayat için özelsin. Bunları anlıyorum ama şunu çözemiyorum. Sen hayat için bu kadar özelken neden yazılmış sözlerin ve çizilmiş çizgilerin insanı oldun? Hayat senin güzel arkadaşım, bu yüzden yazılmış kurallara göre oynamak zorunda değilsin sen yolunu çizebilirsin yani kendi serseri serbest stilini gösterme vakti. Tut yaşamın elinden ve koş peşinden. 

Hem unutma doğrunun öğretildiği gibi tek bir yolu yoktur. 

Kısacası mesele 62'den değil 3'ten tavşan yapmaktır.Hadi arkadaşım, hayat senin sahiplenmene muhtaç; onu başkasınınmış gibi yaşama ve kendi özünle renklendir.