Bir fotoğraf bazen yabancı bazen alışılmış  bazen de en içinden hissettiriyor. Çok uzaklardaymışcasına ulaşılamayacak ama nefesini hissedecek kadar da yakın. Belirsizlikler içinde yok olmak bu. Yaşanılanları unutmak için anılarla yaşadığın bir savaş bu. Rüzgar belki bir gün kokusunu getirir diye beklenilen, hiç gelmeyecek olanı beklemek bu. Bir şarkının arasına saklanmış kelimeleri bulup çıkarmak belkide. Sokaktan geçen herhangi birini o sanıp bir anlık mutlulukla şaşkınlığını gizlemek belki. Gecenin sessizliğinde bir ses aramak, yıldızlarla ismini gökyüzüne yazmak.. Sonra yine imkansızlığa sığınıp girdiğin o koyudan bir elin sana uzanmasını beklerken en çokta kendi sonunu izlemek bu.