Mutluluğun resmini çiz, dediler

Ben çizemedim

Eğer yazıyorsam resme şiir

Çünkü ben onu çizemem.

Mutluluk dediler

Kalem titredi

Elim titredi

Olmadı, çizemedin dediler.

Belki bir mutluluk resmi çizebilecek kadar

Ressam ddeğilim

Keşke yaz deselr

Peki yeter mi kağıtlar?

Nasıl tarif edilir pek bilmem

Birgün soracağım birine

Çok güzel bir şeydir herhalde

Ben ne bileyim, herkes öyle söylüyor...

Bilmiyorum, en son çiçek alacak kadar

Param oluncaydı mutluluğum.

Koşarak gitmiştim annemin yanına

Toprağına indirmiştim, ona  aldığım çiçekleri...

Sevinmişti, çiçeklere

Toprağı çok güzel kokmuştu ya

Oradan biliyorum.

Şimdi hatırlıyorum galiba mutluluğu...

Masum bir çocuğun g

Gülümsemesiydi galiba mutluluk

Annemin gül kokan toprağıydı

Bir annenin çocuğunu öpmesiydi mutluluk...

Pek hatırlamasamda 

Çok güzel bir şeydi herhalde mutluluk.

Yaz dediler yazamadım

Cümlelerim eksik, kağıdım boş...

Annemin bana gülümsediğini hatırlıyorum

Kağıt doluyor biraz,

Sonra bakıyorum kağıda

Hayır, olmuyor!

Gözlerimde bir damla yaş

Kalbimde dolmayan eksiklik

En zorlandığım zamandayım

Kağıt hala boş...