Seni anlatmaya nerden başlasam bilmiyorum...

Konu sen oldumu düğüm düğüm oluyor boğazım, ne sesimde can nede harflerden kelimeler oluşuyor.Oysa her masal mutlu sonla biter diye öğretti babam. Yaşamın ta kendiside benim masalım değilmiydi.

Öyleyse içimdeki ince sızı neyin nesi..

 Fırtınanın ortasında kalan bir sandalın savrulmasıyla eş değer. Yönünü,yolunu sevdiceğini kaybetmiş sonsuzluğun keskin bağrında yaşam savaşı veriyor kalbim.

Kim acı çekmek için severki,oysa sevmek yüreğine ilkbahar çicekleri ekmektir.

Umuttur,paylaşmaktır yeri geldiğinde acıyı sırtlanmaktır ama beraber ,yanındayım her zaman, hissine sarılıp daha sağlam basmaktır  sevmenin adı..

 Oysa ki hoşgelmiştin gönül evime şimdi güle güle git demeye dilim varmıyor.Ben desem bile sen güle güle gitme olur mu?