Nasıl oldu bilmiyorum bir anda çıktın karşıma, hayal bile kurmaya son vermişken,
Hayatıma girdin, hayatımın anlamı oldun, içimdeki sessizlik son buldu.
Kapkaranlık, fersiz yüreğim , seninle hayat buldu.
Acılarla geçmiş günlerim, varlığınla heyecanla çırpınan yavru bir kuş gibi uçmaya başladı.
Çok şey değişti zamanla gözümde ,kalbimde, düşüncelerimde,
Ama SEN öyle bir zamanlama yaptın ki geriye düşünecek bir şey kalmadı.
Hayat öpücüğü derler ya hayat kurtarır…
İşte hayata gözünü kapamış kalbim tekrar atmaya başladı…
SEN oldun benim hayata dönmemi sağlayan,
Girdiğim mezardan çıkaran…
Bu yazıya 0 yorum yapıldı.
Hey Sen! Hadi yorum yap...
Cevap yazdığın kullanıcı: Fatih Emre