BELKİ DE ...

      Sahiciydi ama belki de değil. Yalnızlıkdı onun adı. Soğuk eserdi, kandırırdım kendimi serinletir zannederdim, yakardı güneşi, hava soğuk zannederdim. Avuç içlerimde tutuyum da yeter ki kanatsın ellerimi, sever zannederdim. Yalnızlıkdı onun adı, ben ikimiz zannederdim. 
         Gökyüzü, bir kuşu kanatlarıyla görür, bir kaplanı dişleriyle, bir insanıysa yanındakiyle. yağmurda yalnız ıslanırsan gökyüzü yağmaz ki. kışın sarılmazsan kar yağmaz. bırakıp gitmezsen yapraklar dökülmez. ama sen bilirsin ki düşşe de yapraklar sen yalnız kalmamışsın bir son varsa başlangıç neden olmasın ki.
          Bırakmamak lazımdı hayatı. İki yastık ayırmalıydı sonsuza. selam vermeliydi doğan güneşe, iki çift el. İyi geceler demeliydi duyacaksa...