Fotoğraf,

İçimdeki tüm duyguları özgürleştiren, benden bana ait bir şeylerin kopması.

Benim kendi dünyamdan, yaşadığım dünyaya açılan bir çift göz.

Benimle yaşayan bana bağlı ve kalbi bende atan.

Fotoğraftaki renkler aşkın rengi kırmızıdan, beyaza, yeşile ve denizin mavisine taşan durmayan,

Bana sığmayan muhteşem isteklerin dışa vurması.

Fanilikten arınıp, anı sonsuz yapma isteğim belki.

Biz de sonsuzluktan bir parça değilmiyiz ki ?

Onlar da benden bir parça. 

Anahtarını yuttuğum bir tutku sandığı. 

Bazen beni benden daha iyi anlatacak olan sırdaşlarım. 

Baktıkça ve bir daha baktıkça yüzümde beliren tebessümün sebebi yine onlar. 

Şairin şiirlerine tutkunluğu, 

Yazarın romanındaki kahramana olan yakınlığı,

Ressamın fırçasındaki dünya...

Bu da benim dünyamdan kareler, 

Ne diyeyim işte öyle şeyler.