Oysa yüzünün rengi atsa fark ederdim ben 

Denize bakmayan yamaçlarda 

Rüzgarlar çarpardı tenine 

Daha bir cennetsileşirdi dünya 

İntiharlar eksilirdi yeryüzünde 

Saçlarının uzunluğundan

Ve renginden habersiz 

Yüzüne düşen güneşin 

Hatrına düşerken cemre toprağa 

Papatyaların sarılığında buldum seni 

Lalelerin kızıllığındaydı yokluğun 

Sense bir bahar oldun

Şimdi yoksun 

Hiç görmediğim bir mutluluk taşırdın ellerinde

Ellerin habersizdi 

Gülüşünün dünyayı değiştirebileceğini bile 

Kimse söylememişti sana 

Yeri gelince bir katil olurdun 

Maktûlünü tanımayan

Yeri gelince bir sağır 

Gözleri bile duymayan