güneşin batışını izlemek o an yapılabilecek seylerin en güzeliydi tabi ki senin gözlerinden sonra ama senin gözlerin şuanda yoklar karşımda güneşe bakıp seni hatırlaya bilmek ne kadar zor olsa da yoklugun giderken bıraktıgın o boşluk bir daha eskisi gibi o kadar şidetli olmayacak olsa bile belki yanılıyorumdur degil mi ? gölge  cevap olarak sadece bir havlama dışardan duyula bilen ama anlatıkları ya da bana ifade ettigi şeyler bam başka insan mutlulugu sekiz milyar insan içinde bulamaz mı? bulamaz yani hayvanlar insanlar gibi maske takmıyolar yada cıkarlarına göre hareket etmiyolar sadıklar bir kere onların sevgilelri bizler gibi cıkara dayala degil temiz saf ve en önemlisi karşılıksız seviyor olamsı mükemmel bir ayrıntı bu ayrıntıyı herkes fark edemeyebilir tabi herkesten bekleyemezsin ama ben onda anladım dostluk ne demekmiş o anlattı bana öyle saf ve temiz ki gölge benim köpegimin adı gölge dememin sebebi gölge gibi simsiyah o sebebten adını gölge vermiştim oda sevib benimsemişti adını ki hiç ses cıkarmadı hem cıkarsada anlıya bilme şansım yoktu hayvanlarda tıpkı insanlar gibi dogdugun zaman hiç birşeyden haberin yok imam kulagına ne fısıldarsa adın o oluyor degiştirme yada seçme sanımız yoktur tabi bu belli bir yaşa kadar.

hani tanıdıklarımız hep tanıdımız gibi kalsa ne olurdu ki gölge hep iy diye tanıyorduk zaman geçtikçe bir bakıyorsun zaman gibi insanda degişmiş degiş degişmesine de bir insan bu kadar degişebilr mi? diye de sormadan duramıyor insan bazen kelimeler kıfayetsiz kalıyor ya da anlamını yitirebiliyor bu hepimizin başına gelmiştir elbet ama  bu yaşadıklarımız tabi ki gelip geçiçi daha oncekıler gibi bunu anlamak çok zor olmasa gerekli mezarlıklara bakınca insan anlamak isterse anlıyor dün topragın üstünde olan yarın altında öenmli olan nedir biliyomusum gölge dogdugun gibi kalmak içindeki çoçugu öldürmemk lazım azizim  ne kadar zor bir yaşantın olursa olsun yada tam tersini düşün çok güzel bir yaşantın var ama sıkıntılar derdin tasan bitmiyor şimdi gelin bunlarla mutlu olun desem kimse yanaşmaz degil mi? işin içine insan girince her şey ne kadar da zorlaşıyor öyle degil mi? aklınızdan geçirdur belki olur mu_ öyle şey diye ama paşam hemde traji komik bir şekilde olur ki gördüğün zaman vay be bu da varmış dersin biraz insanlar için  zor birşey  yapalım sadece iki dakikanızı ayırıp düşünün aklınıza dünyayı getirin insanlaı getirin dogayı getrin  yapa bildiniz mi? bunu yapa bilen sayılı kişilerden oldunuz bravo size ve bunu yapa ilen insalarlara şimdi insan kendinden başkasına her türlü zararı da veriri karıda mutlulukda verir huzur da veriri yanlız dogduk diye hayatta yanlız olacagız diye bir kanun maddesi yok elebette degil mi? 

şimdi dertlerinizi bir kefeye koyun mutluluklarınızı bir kefeye koyun tartın hangisi daha agır basacak ama kendinize dürst olun hiç olmadıgınız kadar görüceksiniz ki kafaya takıp büyüttügünüz sorunlar aslında ne kadar küçük ve basitceymiş hep demezler mi? ölümlü dünya diye aslında aklımızdan cıkarmamamız gereken tek şey ölümdür insanlar hiç ölmücekmiş gibi yaşarlar ama sonuc topraktır diyebilirisiniz içimizi karartın ne ölüm meraklısı bir adamsın sen diye dostlar gercekleri kabul edelim öyle degil mi? ne kadar zor olsada kabul edin bazı şeyleri giden geri dönmez dönsede eskisi gibi olamaz güneş kendine verilen görevi lagıkıyla yerine getirmişti batmıştı umutlarımız gibi ama unutmayın ki yarın tekrar dogracak ve ben yine gölgeyle bu tepede oturmuş batışını izliyecegim artık gidebiliriz gölge yolumuz uzun haydi gel karanlık olmak üzereydi bugun de yanlız bırakmamştı beni gölge bazı şeyleri anlatacak birini bulamazsın bazen bazen bulsan bile cekınırsın başkasına söyler mi? alay konusu eder mi? diye boşuna demiyorum  gölgeyle biz sadık dostlarız düştük yine yollara gölgeyle cıkarken yoruldugum bayır inerken cok kolay inmiştim yorulmadan sıkılmadan gölge ve ben artık fakir hanemize gidebilirdik yorucu bir günün sonuydu ne kadar sadece gezmişte olsak oda bende yorulmuştuk acıkmıştıkda gölgeye  yemegini verip benımde bir şeyler yemem lazımdı aklımdan bunlar geçerken evin önüne gelmiştik anahtarımı bulup cıkardım ve anahtar deligine taktım actım kapıyı kapı acılır açılmaz gölge dogruca mama kabının başına gecti dolaptan mamasını bulup kabını dolrdurdum kendıme de bir şeyler yaparken gölge afiyetle yemegii  yiyordu kendime hazırladım oturdum gölgeyle karşılıklı yedik gayet güzel ve yorucu günün sonu diye bilirdik bu günün sonunda sıra geldi yarım kalan kitaplarıma elime aldım bir tanesini okumayı seviyorum ne yalan söylıyım cok kitab aldıgım zaman iki tane birden okumuşlugum var birini gündüz okurken digerini akşam yatmadan önce okuyordum farklı tarz farklı kişilerden gelen anılar hikayeler romanlar farklı duygular oluşmasına sebeb oluyor biraz kitap okuduktan sonra bugunun verdigi zaman dolmuştu artık dinlenme vaktiydi sabah erken kalkacaktık gölgeyle vedalısp yatagıma gectim ve mutlu son yatakla buluşmak :)