Alışası zor bir hikâyedir hayat. Bitirmek, sadece sonu okumak istesende okuyamazsın. Sonunu öğrenebilmek için devam etmelisin işte o an cesaretini ortaya katmış olursun unutma! Belki hayatındaki en değerli ve hayatına yön verecek kararı o zaman verirsin neden olmasın ki? Hayatına yön vermek varken neden hayatın seni sürüklediği olayları yaşayasın ki? E o zaman ne bekliyoruz hadi alın elinize hikâyenizi yazmaya başlayın. İşte o zaman kendi kararınızı vermiş olursunuz... Bazen çıkmaz sokağa varabilirsiniz ama yinede umudunuzdan VAZGEÇMEYİN. Hani bir söz vardır; Arzu ettiğin şeyler beklemekten vazgeçtiğin anda gerçekleşir bu hayatın sen bakarken soyunamıyorum deme şeklidir. İşte bu söz sizin hikâyenizin altın yaldızlı sözü olsun. Eğer kendi hayatını yönetmez isen hayat arada bir sana gülümser ve en beklemediğin anda seni uçurumdan acımasızca iter. Hayat inişli çıkışlı bir yoldur. Kendine olan inancını yerin dibine sokar, kanatlarını kırmaya çalışır, başını eğdirmeye çalışır, umudunu parçalar ve yaşamını çöplüğe dönüştürür. Sevdiklerini elinden alır. Seninle kedinin fareyle oynadığı gibi oynar. Artık yaşama sebebim kalmaz dersin kuyunun en dibine girersin. Acılı çığlıklarınla inletirsin kuyuyu lâkin duyulmazdır çılıkların. Senden kalan son cılız umut ışığını elinden alır işte o zaman fileen ölmezsen de ruhen ölüden farkın kalmaz inan bana. Derken kuyunun başında ufacık bir ışık görürsün. Sanki birazdan sönecekmiş gibi korkar buyüzden de onu büyütmek istersin. Yaşamının kalemini eline alırsın zihnine bandırır kendi yaşamına yön verirsin. Umarım kalemini kırmazsın Kaybenler Üyesi...