Ağlayamadığında fark ettiğinde büyüyor insan, hayata eskisi kadar masum bakmadığında, korkmadığında büyüyor insan, beklediği geminin gelmediğini farkedince büyüyor. Ama diyemiyor kendine büyüdüm diye. Öyle bir yalparış ki bu, güneşli bir hava da yağmuru bekliyor insan umutsuzca.  Güneşli havalardan geldim sana, kaybettiğim çilek kokulu mısralardan, ıslandım bazenleri, bazenleri yalnızca hiçtim. Hiçliğimden geldim sana, kaybettiğim anılardan, üzüntülerimden geldim sana işte. Güller bıraktım da kalbine. Göremedin... Ya sen kördün, ya ben hayallerle yaşıyordum işte..