Özlüyorum. Hem seviyorum hem nefret ediyorum, hem yanımda hem değil. Yoksa biz değil miyiz henüz, kendime sorarken bile cevabı olmayan sorular… Hayatımın karesinde ol istiyorum, gözlerine bakarken ıssız bir yolda kalbolmuş gibiyim biliyorum seni bana getirmeyen yollarında bir bildiği vardır. Nereye gittiğini bilmiyorum ,rüzğar biraz üşütüsün seni sonra beni sevdiğini söyle alıp götürsün rüzğar kelimelerini.Rüyamsın benim uyandırma. Uykusuz kaldığım saatler yorgun oluyorum. hayat işte kimine göre mutluluk en güzel şey, kimini acı doyurur. belki de gerçek hiçbir yerde yüzünü göstermez. İnsan kendini aptal hissettiğinde aptal olmamak için çabalar ve aptalca davranır. Aşk’ın özet hali. Çok zamansız sevdim seni, zaten hep bir zaman problemim oldu,ve hep geç kaldım sana, şimdi ise senin olmadığın yoldayım, gelirsen istikametler değişir ama ben tek yönde ilerliyorum ve sana çıkıyorum hep.Alışkınım oysa gitmelere, yeniden sevmelere, yorgun halimle cümlelere sarılmaya, alışkınım kırılmalara kalacakmış gibi gelip gitmelere, belkide korkum budur çünkü bir kadın korktuğunu söyleyemez susup izler bekler ve yavaşça çekilir… Kendisiyle kalır o an  kendini iyi zanneder dengesiz bir ruh haline bürünür,  sonra müziğin sesi açılır kafansındaki  soruna  eşlik eden bir şarkı. Sen devam edebilirsin geri kalmışlıklara ama ben yoruldum der. Bekliyorum fırtınalar koparken bende…Tutkularımızdan vazgeçerken olmadı deriz, gitmiş rolune girer tüm hayaller oysa onu beklediğimiz ana kadardır düşünceler, neyin bedeliydi bu ne olacağını bilmeden yaptığın her işte hep aynı şeydir yoran; beklentilerin. Bitmiyor değil mi hele de konu aşk ise.. Ne zor şey insanın hissettiklerini dile getirememesi, belki de gecenin en uzun yazılarıydı kalemınle başbaşa kaldığın anlar bırakamıyorsun elinden düşmüyor, aklındaki gitmeden kalemin. Korkma kalbim eşlik et anlattıklarıma  beni en iyi sen anlarsın anlatmıştım üzüleceksin, çok şey birikmeden geri dön demiştim dinlemiyor ki beni. Kalp işte, bildiğini değilde üzüldüğünü okuyor. Hayat hep farklı hikayelere sürüklüyor bizleri, tam bitti derken yeniden başlatıyor her şeyi. Kaybetmesini bilmeyen yeniden başlayamaz, bilemezsin değeri kaybettikten sonra bilinen tüm değer geçersizidir kalp için. İçimden geçen tüm her şeyi yazıyorum. Artık geriye kalan ne varsa yağmura bırakıyorum… Şarkılar gözyaşlarının üzerini örtemez çünkü notalarda ıslanır.Belki de bir şarkıyı sevmiştin ya da ritmini oysa ben sözleriyle gelmiştim sana her kelimesini söylerek. Sen yoktun, ben kağıtlara konuştum. dedim ki: O görürse bu yazıları  bahsetme ,beni aramak isterse bilmediği bir şehirde olduğumu söyle.