nice uzun geceleri işgal eder hayaller

bitmez tükenmez işkenceler altında kısı sesli inlemeler

duyulmaz belki yürekten gelen sitemler

ve bir taş gibi düşer özlemler

yok hükmünde şimdi dün

çok deme dur daha ne gördün

bir har ateştin yeni söndün

öldüm dedin çok kez ancak

o gözler kapanınca sen öldün