Aynada yüzündeki güzelliği seyre koyuldu genç kadın.Gözleri aynaya bakarken zihninin zenginliği maziyle geçmişe ait bir tur atıyordu.Niye dedi gözlerini gözlerinden ayırmayarak,özüyle buluşmanın ve yargılamanın tezahürü gibi. Niye bu soruyu yıllardır sormuyorum kendime niye?Yıllar böyle mi geçmeli? Bir kuş kanadı gibi ufacık bir rüzgardan etkilenen hayat, beni istediğin yere mi sürükleyeceksin? Saçlarına götürdü ellerini,buğdaya çalan o güzel saçlarını kavrayarak,yıllardan ödünç alacağım yarınlarımı dedi.Yarınlarımda geç kalınmışlıkları yaşamayacağım ve hiçbir şey için geç olmayacak ömrümde. Tozlu aynaya yay eğrimi kaşlarına hafifçe şekil vererek seslendi. Ben artık özümle buluştum ve kendime söz veriyorum kendim için çocuğum için hayata niye sorusunu sormamak için direneceğim dedi. İçerden dikkatini dağıtan bir ses yükseldi anne anneciğim nerdesin? Genç kadın ses tonunun kendi duyacağı bir şekilde mırıldandı kendimle yüzleşiyorum oğlum.