Sabah sabah telefonunun çalması uzun zamandır kimse tarafından aranmayan kendisini oldukça heyecanlandırmıştı. Uyku mahmurluğundan normal insanlara göre oldukça zor kurtulan birisi olmasına rağmen heyecanın yarattığı içindeki kıpırtı bir anda telefona ulaşmasına ve bakmasına neden olmuştu. Sabahın köründe kısa süren mutluluğuna neden olan melodiye son verdikten sonra hüzünle karışık geri uzanmıştı yatağına ve gerçeklerin farkındalığı ile yüzünde acı dolu bir tebessüm oluşturmuştu. Yıllardır çevresindekilerin hayalini kurduğu adam olabilmek için istemediği bir işe başlayacaktı bugün ve ilk iş gününde geç kalmamak adına telefonun alarmını kurmuştu geceden. Bir yandan giyinmeye çalışırken bir yandan da hayretler içerisinde gecenin bir yarısı o kadar alkollüyken nasıl oldu da işe geç kalmak kaygısıyla alarmı kurabildim diye düşünüyordu.  Yoksa farkına varamadığım bir sorumluluk duygusuna mı sahibim diye düşünerek belki de işin ilk gününde kendi kendisine sorumluluk sahibi vasfı yükleyerek motive oluyordu. Ceketini giyip en son kravatını düzeltmek için aynanın karşısına geçtiğinde sinekkaydı suratıyla kendisini yeni yetmelere benzetip oluşturduğu motivasyonu bir anda kaybetmişti.  Nasıl olsa aklı bin bir türlü oyun oynayıp her defasında onu o eski salaş hayatına özendirecekti. Bu durumu kabullenip ilk adımı atmak için evden çıkmış ve asansördeki aynada son rötuşlarını yaparak kendisini sabahın serinliğinde dışarıya atmıştı. Her adımında kösele ayakkabının çıkardığı topuk sesinden vitrin camlarından yansıyan görüntüsüne kadar her şeyi yadırgıyor bir yandan da servise bineceği durağın evine bu kadar uzak olmasına içten içe sinirleniyordu. Servisi kaçırmamak için nefes nefese durağa geldiğinde tanımadığı birkaç yüzün kendisini incelediğini fark etmiş ve içinden acaba bunlarla aynı yerde mi çalışacağım diye geçirmişti. Sadece iki kişinin bakışlarından bu kadar rahatsız olan birisi servise bindiğinde kalabalıktan bunalıp çığlık atabilirdi ama bunu yapabilmesi için paraya ihtiyacı olmaması gerekiyordu. Uzun zamandır çalışmaktan kaçan birisi olarak bu işi kabul etmesindeki en büyük etken parasının kalmaması ve borçlarının birikmiş olmasıydı...