Bazen öylece düşünüyorum. Biz sevdiğimiz kişiyi mi her zaman severiz yoksa bir süre sonra onu sevmryi mi severiz diye. 

 Bazen insanları öylesine seversin ve bir süre sonra onu sevmeye o kadar alışırsın ki o kişiyi sevmesende çok alışmışsındır. Içinde bir boşluk oluşur. Doldurmaya çalışırsın hatta bazen doldurduğunu sanırsın ama bir anda bir şarkı çalar... şimdi sil baştan işte...  

     Unut!  emrini versede beyin unutmaz kalp... geçmiş der ve unutmaz. Gözünün önüne sokar, sokar ve sokar...

   Bazen düşünüyorum da ben artık onu sevmiyorum ama onu sevmeyi o kadar sevmişim ki...