BİR EFSANE

Savaş neydi, kan dökmek niyeydi, zalim olmak güçlü kalmak demek ken efsaneler neden sevilirdi.

    Ben bir çocuk olsam sefaletle uyusam ve yine ac uyansam. Keske de uyansam. Bir zalime bas kaldırsam canini değil fazlasını alsam, kullanmadığı kalbini avuçlarımda taşısam. Annem korkmasa ya da babam bir gece de, uyusa. Ben ve kardeşlerim hep kardeş kalsa. Lanet değilde yağmur yağsa, ateş değil de yıldırım aydınlatsa. 

   Bir ideal, hükmetmek. Var olmak yokken de yaşatılmak. Adini kazımak her toprağa kan ile. 

Masumu toprakda öldürür, diriltirsin cennette...